Met die bagage nam de Unie van Waterschappen deel aan de Catshuisoverleggen met de ministeriële commissie voor Economie en Natuurherstel . Erik den Hertog, bestuurslid en portefeuillehouder watersysteem bij de Unie, en ik benadrukten de urgentie: vóór de zomer moest er een oplossing komen om de vergunningverlening vlot te trekken. Ook pleitten we voor een geborgde aanpak om stikstofemissies te verlagen en natuur te herstellen. Daarbij komt de noodzaak om stikstofbeleid te verbinden aan het verbeteren van de waterkwaliteit.

Provincies, gemeenten en waterschappen mee laten praten over toekomstig beleid is heel verstandig. Zeker wanneer veel van de plannen in de regio moet worden uitgevoerd. Met uitvoeringskracht en gebiedskennis aan tafel ontstaan sneller realistische plannen. Er zijn meerdere gesprekken gevoerd met de commissie, waarna het kabinet eind april met een startpakket kwam: enkele voornemens, maar geen geborgde maatregelen. Voor ons was dit teleurstellend omdat we juist zo gehamerd hadden op een geborgd pakket. Bovendien frustreerde het dat onze inbreng nauwelijks is geland in het startpakket. Betrekken staat niet gelijk aan samenwerken; een gemiste kans van het Rijk.

Daarom zijn we verdergegaan waar het kabinet vooralsnog gestopt is. Met IPO, LTO, NAJK en VNG hebben we bouwstenen opgesteld die aansluiten bij de kabinetsvoornemens en een concreet, onderbouwd aanbod vormen. Het is een eerste stap, die naar mijn idee nog niet ver genoeg gaat, maar wel een beweging richting echte oplossingen is. Het is ons aanbod richting het kabinet. Demissionair of nieuw – dat maakt niet uit, er moet snel iets gebeuren. Het is de hoogste tijd voor een volgende stap; de decentrale overheden én de landbouwsector staan in ieder geval in de startblokken.

Jeroen Haan 
Voorzitter Unie van Waterschappen