Beeld: Edith Paol
Publicatiedatum: Februari 2025
De renovatie van de sluizen in Spaarndam, waarbij de kademuren en sluisdeuren zijn vernieuwd, was noodzakelijk. Toen er steeds meer meldingen van zinkgaten kwamen en er funderingsproblemen in de kademuur werden ontdekt, kwam het project in een sneltreinvaart op gang.
Transparantie en vertrouwen tijdens corona
De werkzaamheden startten tijdens de coronapandemie. ‘Omgevingsmanagement draait om vertrouwen en persoonlijk contact, en dat is digitaal een uitdaging’, legt Alexandra uit. Toch zette het waterschap alles op alles om de dialoog met omwonenden, waaronder horeca-eigenaren, in stand te houden. Cruciaal was het betrekken van lokale vertegenwoordigers, die als schakel fungeerden tussen het waterschap en de gemeenschap.
Omgevingsmanagement in de praktijk
Bij grote ingrepen, zoals het slaan van damwanden en het verankeren met schroefinjectieankers, was er in eerste instantie weerstand. Bewoners hadden vragen over schadeprotocollen en procedures. Door intensieve gesprekken, onafhankelijke adviezen en helder communicatiebeleid slaagde het projectteam erin de werkzaamheden voort te kunnen zetten. Alexandra: ‘Het was niet altijd makkelijk. Maar zonder wrijving geen glans. Dankzij een zeer betrokken projecttteam, ook van aannemer Beens, konden we inhoudelijke discussies voeren én tot oplossingen komen.’
Eén van de oplossingen was het aanbieden van een tijdelijke maatregel op het water voor de horeca. Toen de werkzaamheden de terrassen van ondernemers raakten in de toch al zware coronaperiode, bood Rijnland drijvende pontons aan als tijdelijke oplossing, onder andere bij Restaurant de Kolk van Patrick Holla. Patrick: ‘Dat was een enorm success. Dankzij de pontons hebben we een supergoed jaar kunnen draaien. Dat heeft ons ook geholpen om door het laatste stukje coronatijd heen te komen.’
Lessen voor de toekomst
Het project in Spaarndam heeft waardevolle lessen opgeleverd voor het waterschap. Alexandra noemt het belang van proactieve communicatie en transparantie als kernpunten. ‘Mensen laten zich niet meer zomaar vertellen wat ze moeten doen. Ze willen gehoord worden, en dat is terecht.’
Er waren ook leermomenten. Een te algemene overeenkomst zakelijk recht voorschroefinjectieankers leidde tot terechte kritiek, en het schadeprotocol bleek aanvankelijk ontoereikend. ‘Dat hadden we beter moeten doen. Kritische bewoners hebben ons geholpen om scherper te worden, en daar ben ik dankbaar voor.’ Maar al met al is Alexandra, die inmiddels als zelfstandig omgevingsmanager werkt, tevreden over het project: ‘Het gaat erom dat je niet die afstandelijke bouwplaats bent, maar een gezicht. Mensen willen gehoord worden, en dat is volgens mij gelukt.’