Piketdienst

Op het hoofdkantoor in Groningen is Hannah er meestal vroeg bij. ‘Dan heb ik mooi de tijd om al wat gedaan te krijgen, voordat het echt druk wordt. Na mijn mailbox check ik vaak de weersverwachting en de gevallen neerslag in ons gebied.’ Hannah vindt het belangrijk om verder te kijken dan haar beeldscherm. ‘Ik kom graag buiten om ons waterbeheer en de knelpunten beter te leren kennen. Wel zo handig als je piketdienst peilbeheer hebt. Het water stroomt nu eenmaal ook buiten kantoortijden!’ 

Hannah wilde zelf graag piketdiensten draaien. Ze is dan de eerste die een melding krijgt als er bijvoorbeeld ergens te hoge of te lage waterstanden optreden. Dat kan voorkomen na langdurige of intense regenval, of bij droogte. ‘Soms komt het water dan niet door een begroeide watergang en dus niet bij een gemaal. Ik kan inmiddels prima afwegen of ik wel of niet iets met een melding van een stuw of gemaal moet doen. Maar voordat ik iets in een kunstwerk aanpas, overleg ik dat graag eerst met de peilbeheerder.’ Tijdens haar eerste ‘eigen’ dienst – ze had al een paar keer meegedraaid met collega’s – kreeg Hannah meteen te maken met onverwachte, zware regenval. ‘En dat terwijl een van onze boezemgemalen deels in onderhoud was. Er moesten ’s avonds noodpompen worden geplaatst. Ik merkte toen dat ik niet gauw in paniek raak van veel meldingen en hoge waterstanden. Wel was ik erg blij dat collega’s meteen bereikbaar waren. Een leerzame avond en nacht!’

Het veld in

Het werk buiten helpt Hannah ook bij theoretische studies. ‘Zo heb ik recent een rondje ‘zoetwaterplan’ gemaakt met een peilbeheerder. We bekeken onder andere hoe de watergangen erbij liggen en welke objecten binnenkort mogelijk aan vervanging of renovatie toe zijn. Door met een peilbeheerder mee te gaan, krijg je echt de verbinding met de werkelijkheid. Je snapt beter hoe het in het gebied operationeel werkt, en wat er knelt of juist heel goed gaat.’ Het zoetwaterplan wordt in het voorjaar en in de zomer gebruikt om het zoete water ‘om te leiden’, in plaats van dit direct af te voeren via het Lauwersmeer. Daarmee houdt Noorderzijlvest de watergangen in noordelijke kustpolders zo zoet mogelijk voor beregening. Op dit moment draagt Hannah ook bij aan een modelstudie naar verzilting in het gebied.

De uitdenkfase

Haar collega’s weten Hannah gedurende de dag goed te vinden. Ze lopen binnen met vragen over droogte, GIS, veenoxidatie en lopende onderzoeken. En over een dashboard dat Hannah nu ontwikkelt, naar voorbeeld van Waternet. Daarin zijn de opgaven van het watersysteem straks duidelijk zichtbaar. ‘Met ook de integratie van ons jaarplan: van situatie naar maatregelen naar nieuwe situatie. Als ik een paar uur achter elkaar de tijd heb, dan besteed ik die graag aan het dashboard. Ik zit nu vooral nog in de uitdenkfase, waarin ik wil zorgen voor een logische opbouw en een voorbeelddashboard. Dan kunnen we het uiteindelijke dashboard straks in één keer logisch opbouwen.’

Een project van formaat

Hannahs is ook betrokken bij FRESHEM-NL. Dit project brengt het zoutgehalte van het grondwater en de dikte van kleilagen in deelgebieden van Laag-Nederland in kaart. Waterschappen, drinkwaterbedrijven, provincies, en kennisinstituten Deltares en TNO: FRESHEM-NL brengt veel partijen samen. Ook in het deelgebied regio Noord, waartoe Noorderzijlvest behoort. Hannah: ‘Binnen FRESHEM-NL worden met helikoptermetingen gedetailleerde data verzameld over het zoutgehalte en kleilagen in de bodem. Daarmee wordt een 3D-kaart gemaakt tot 200 meter diep. We zijn met name geïnteresseerd in het zoet-zoutgrensvlak in de noordelijke kustpolders en verder het binnenland in. Doordat de ondergrond zo gevarieerd is en zich daarin ook nog allerlei oude zeegeulen en slenken bevinden, verwachten we dat het zoutgehalte ook varieert. Dat komt ook al naar voren uit metingen in ons oppervlaktewater. Aan de hand daarvan kunnen we slimmer omgaan met zoetwater.’ In een eerdere fase werkte Hannah onder andere aan het vliegplan voor Groningen en Drenthe. ‘Je wil de richting van vlieglijnen het liefst haaks hebben op patronen in de ondergrond, zoals de Hondsrug en oude geulen. Mijn rol bestond toen vooral uit het genereren van de lijnen in GIS. Daarbij moest ik ervoor zorgen dat we binnen ons ‘kilometerbudget’ zouden blijven, gebaseerd op de logische vragen die er spelen in ons landschap en in het werkgebied.’

Voor Hannah was FRESHEM-NL een van de eerste projecten waarbij ze betrokken werd. ‘Ik ben ontzettend geïnteresseerd in de interactie tussen bodem, water en landschap, specifiek in de Groningse kleigebieden. De bodem is hier zo gevarieerd en vertelt het verhaal over hoe het landschap is opgebouwd. Een project zoals dit geeft je een nog scherper beeld van hoe het systeem in elkaar zit. Daardoor kunnen we bodemgegevens straks nauwkeuriger verbinden aan zout, waardoor we het hele systeem beter leren begrijpen. Die kennis kunnen we dan ook toepassen in modelleringen en ons waterbeheer. Er liggen zulke leuke uitdagingen in dit vak!’

Vrijheid en verantwoordelijkheid

Na bijna twee jaar bij Noorderzijlvest zit Hannah nog altijd helemaal op haar plek. ‘Landschap, bodem, water: veel van mijn interesses komen hier samen. Ik kan me op dit moment geen leukere baan wensen. Mijn werk voelt zinvol, ik ben trots op wat ik doe. Elke dag zijn er weer nieuwe puzzels om op te lossen. En vanaf dag één heb ik hier de vrijheid én verantwoordelijkheid om zelf projecten op te pakken en in te vullen, zonder het gevoel te hebben dat ik mezelf maar moet redden. Af en toe ben ik wel wat ongeduldig, maar ik krijg vooral energie van mijn werk. Dat komt ook omdat ik mag samenwerken met leuke, gepassioneerde mensen. Met elkaar dragen we ons steentje bij aan een gezond en duurzaam landschap.’